درباره موفقیت و انسانهای موفق و راههای رسیدن به موفقیت درکسب و کار و بازاریابی شبکه ای
 

امسال سال خرگوش است .

طالع بینی سال خرگوش نماد چیست؟ آیا سال خوبی است؟

طالع بینی سال خرگوش نماد چیست؟

طالع بینی سال خرگوش نماد چیست؟

سال خرگوش هر 12 سال یکبار اتفاق می‌ افتد و نماد طول عمر، مثبت اندیشی، شوخ طبعی، احتیاط، زیرکی، صلح، رفاه، مهارت و خودخواهی است.

آیا سال خرگوش سال خوبی است؟

پیش بینی می شود سال 2023 یا 1402 سال امید باشد که ثروت های زیادی را به ارمغان می آورد و در سال 2023 یا 1402 مردم می توانند انتظار رفاه، امید و آرامش را داشته باشند.

به دلیل ویژگی‌ های خرگوش امسال می‌ توانیم انتظار آرامش، سکوت و تفکر را داشته باشیم. با این حال اگر در سال خرگوش به دنیا آمده اید، امسال می تواند برای شما مشکلاتی به همراه داشته باشد.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که شما در سال زودیاک خود با چالش های بزرگی روبرو هستید و به همین دلیل توصیه می کنند از تصمیم گیری های تغییر دهنده زندگی خودداری کنید (به عنوان مثال ازدواج در این سال برای متولدین سال خرگوش خوب نیست). البته شما این پتانسیل را دارید که این چالش ها را به فرصت تبدیل کنید.

متولدین سال خرگوش چه ویژگی هایی دارند؟

افرادی که در سال خرگوش به دنیا می آیند، خرگوش نامیده می شوند و اعتقاد بر این است که هوشیار، شوخ، تیزبین و باهوش هستند.

افرادی که در سال‌ های خرگوش متولد می‌ شوند، ویژگی‌ های خرگوش‌ های واقعی را دارند که در بیشتر مواقع ساکت هستند اما در صورت نیاز سریع عمل می‌ کنند. به طور کلی خرگوش ها مثبت، ملایم و ظریف هستند.

آن ها آزادی را دوست دارند اما زمانی که اهدافی را تعیین می کنند، بدون حواس پرتی برای رسیدن به آن تلاش می کنند. آن ها همچنین با خود سختگیر هستند اما با دیگران مدارا می کنند.

اگرچه خرگوش‌ ها مهربان و آرام به نظر می‌ رسند اما در واقع نسبت به غریبه‌ ها بدبین هستند. آن ها به راحتی به دیگران اعتماد نمی کنند و بعید است که فریب دیگران را بخورند. با این حال، آن ها رفتارهای مودبانه ای در محیط های اجتماعی دارند.

طبق زودیاک چینی افرادی که در سال خرگوش به دنیا می‌ آیند روحیه‌ ای ملایم و خوش برخورد دارند. نقاط قوت متولدین این سال ظرافت، نگاه هنری برای طراحی و توجه به جزئیات است.

اما برای متولدین سال خرگوش نقاط ضعفی هم وجود دارد. برخی کسانی که در سال خرگوش متولد شده‌ اند، در تصمیم‌ گیری بیش از حد حساس و محتاط هستند.

ویژگی مردان سال خرگوش این است که همیشه با مردم مودبانه رفتار می کنند، با لبخندی ملایم که باعث می شود مردم احساس کنند آن ها قابل اطمینان و صمیمی هستند.

آن ها ممکن است وانمود کنند که به چیزی اهمیت نمی دهند با این حال در اعماق وجودشان به آن اهمیت می دهند.

مردان سال خرگوش زمانی که با مشکلات سخت مواجه می شوند هرگز دلسرد نمی شوند بلکه در تلاش برای یافتن راه حل ها پافشاری می کنند. این بدان معناست که آن ها در نهایت به موفقیت بزرگتری دست می‌ یابند.

زنان سال خرگوش‌ علاوه بر داشتن ظاهری زیبا و فروتن، قلب پاکی نیز دارند. زنان خرگوش بسیار عاقل و خوش برخورد هستند.

آن ها همیشه جلوه ای ظریف و مهربان از خود در ذهن افراد به جا می گذارند و از هیچ رفتار ناشایست خوششان نمی آید. آن ها همچنین در تجارت با استعداد هستند، در کار با ملاحظه هستند و به راحتی می توانند موضوع اصلی را مشخص کنند.

چیزهایی که برای خرگوش ها شانس می آورند :

  • اعداد : 3، 4، 6 و اعداد حاوی آن ها مانند 34 و 46
  • روزها : 26، 27، و 29 هر ماه قمری چین
  • رنگ ها : قرمز، صورتی، بنفش، آبی
  • گل ها : زنبق، یاس
  • جهت های جغرافیایی : شرق، جنوب و شمال غرب
  • ماه ها : 1، 4، 8 و 11 ماه قمری چین

چیزهایی که برای خرگوش ها بدشانسی می آورند :

  • اعداد : 1 و 7 و 8
  • رنگ ها : قهوه ای تیره، زرد تیره، سفید
  • جهت های جغرافیایی : شمال، غرب و جنوب غربی

بهترین مشاغل برای خرگوش ها

خرگوش ها روشنفکر و دانشمند هستند و از یک شغل خوب و همچنین ثروت زیادی برخوردار می باشند.

خرگوش ها در زمینه های خوشنویسی و نقاشی و همچنین خیاطی و آشپزی مهارت دارند.

بهترین مشاغل برای خرگوش ها در زمینه های آموزش، باغبانی و پرورش گل و گیاه، مذهب، مراقبت های بهداشتی، پزشکی، پلیس، قاضی، نویسنده، موسیقیدان، هنرمند، معمار و سیاست است.

پیشنهاد می شود که خرگوش ها باید از مشاغل بیش از حد رقابتی اجتناب کنند زیرا شخصیت ملایم و خوش بین آن ها را از رقابت با دیگران خسته می کند.

چرا خرگوش چهارمین حیوان در زودیاک چینی است؟

خرگوش چهارمین حیوانی بود که در مسابقه امپراتور جید به خط پایان رسید. برای برنده شدن در مسابقه ای که برگزار شد، حیوانات باید از رودخانه ای با جریان های سریع آب عبور می کردند و به خط پایان در ساحل می رسیدند.

خرگوش در راه رسیدن به خط پایان مسابقه و برای عبور از رودخانه از یک سنگ بر روی سنگ دیگر می پرید اما در طول راه لیز خورد. او به یک کنده شناور در آب رودخانه چسبید و توانست راه خود را تا خط پایان شنا کند و به جایگاه چهارم برسد.

برخی می گویند که اژدها خرگوش بیچاره را دید که روی کنده شناور بود و نفسی از هوا بیرون داد تا به او کمک کند سالم به خط پایان برسد.

کدام یک از عناصر پنج گانه با سال خرگوش مرتبط است؟

هر سال زودیاک چینی با یکی از پنج عنصر مرتبط است – آب، چوب، آتش، زمین و فلز. در سال 2023، سال خرگوش به عنصر آب متصل است.

خرگوش‌ های آبی افرادی آرام، متفکر و صمیمی هستند. خرگوش‌ های آبی کارمندانی آرام اما مؤثر و با حافظه عالی هستند. با این حال آن ها سریع تصمیم نمی گیرند و خیلی اهل ریسک نیستند.

آیا سنت های خاصی مرتبط با سال خرگوش وجود دارد؟

در طول سال نو قمری، هدیه دادن پاکت‌ های قرمز رنگ حاوی پول که برای خوش شانسی است، یک سنت است. استفاده از چای، میوه، شیرینی و لباس نو و لوازم منزل نیز سفارش شده است. در سال خرگوش هر کالایی با نقش خرگوش هدیه‌ ای عالی خواهد بود.

افراد مشهور متولد سال خرگوش

  • مایکل جردن (بسکتبالیست)
  • جانی دپ (بازیگر)
  • کیت وینسلت (بازیگر)
  • تایگر وودز (گلف باز)
  • لیونل مسی (ستاره فوتبال)

منبع : sports.yahoochinahighlights

نوروز 1400

لحظه رسمی و دقیق تحویل سال 1400؛ ساعت و دقیقه تحویل سال ۱۴۰۰

لحظه تحویل سال ۱۴۰۰ اعلام شد. نوروز نخستین روز سال خورشیدی ایرانی برابر با یکم فروردین ماه، جشن آغاز سال نوی ایرانی و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران ایران باستان است.

عید نوروز بزرگترین جشن ملی ایرانیان است و محدود به مرز‌های جغرافیایی کشورایران نیست و گسترۀ آن به پهنای مرز‌های فرهنگ ایرانی است. به غیر از کشور‌های اطراف همچون تاجیکستان، افغانستان و ... عید نوروز توسط فرزندان ایران زمین در سراسر گیتی پاس داشته می‌شود.

نوروز باستانی یادگار نیک گذشتگان ماست که پیام آور دوستی، عشق و محبت است. نوروز ایرانی درآمیخته با لطافت وخرمی طبیعت و فرصتی کم نظیر برای ورود به مرحله‌ای نیکوتر و برتر از عمر آدمی است. بدون تردید دمیدن روح تازگی بهار در میان درختان تنومند و کهنسال و استوار بسیار زیبا و دلنشین است.

 

ساعت وزمان تحویل سال 1400

زمان تحویل سال ۱۴۰۰: ساعت ۱۳ و ۷ دقیقه و ۲۷ ثانیه


روز تحویل سال ۱۴۰۰: (شنبه ۱۳۹۹/۱۲/۳۰) روز شنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۹ هجری شمسی


مطابق ۰۸ شعبان ۱۴۴۲ هجری قمری


۲۰ مارس ۲۰۲۱ میلادی


شنبه ۱۳۹۹/۱۲/۳۰


سال ۱۴۰۰ سال چه حیوانی است؟

سال ۱۴۰۰ سال گاو می‌باشد. با این حال برای بسیاری از مردم نام حیوان سال به دنیا آمدنشان مهم است و اغلب برای گرفتن فال و طالع بینی و ... از آن استفاده می کنند و برای عده ای که تقویم و سر رسید چاپ می کنند این موضوع مهم است زیرا می خواهند از نماد این حیوان در محصول شان استفاده کنند.

 

مشخصات متولدین سال گاو

آرام و صبور کم رو و کند و دقیق و صاحب روش متعادل و بی اهمیت نسبت به خود. گاو هوشیاری‌های طبیعتش را پشت یک چهره‌ی خانگی اش پنهان می‌کند. او اهل تفکر است و به همین دلیل شاید تنهائی را دوست می‌دارد و می‌تواند هدفی را تا سر حد تعصب تعقیب کند.

میهن پرستی افراطی دارد متاسفانه برای گاو عشق چیزی جز یک معمای قابل قبول نیست، می‌تواند با خروس ازدواج موفقیت آمیزی داشته باشد همچنین با موش‌ها نیز و مار و میمون هم می‌توانند در کنار گاو زندگی آرام توام با آرامشی داشته باشند، ولی از ببر و بز باید ترسید.

تاریخچه عید نوروز با بررسی داستان های قبل و بعد اسلام

در آثار الباقیه از ابوریحان بیرونی آورده شده است که برگزاری جشن و سرور در فرهنگ سرزمین ایران جایگاه والایی داشته است جالب است بدانید هر روز نام خاصی در گاهشماری باستانی ایرانیان دارا بود و در همه ماه ها روزی که همنام همان ماه می شد آن روز را به جشن و شادمانی می پرداختند بنابراین جشن های متنوعی همچون آبانگان ، تیرگان ، مرداد گان ، مهرگان و ... در طول سال ها برگزار می شد.

 

البته به غیر از این جشن ها مراسم های دیگری همچون یلدا، گاهنبارها، سده و ... برگزار می شده که یکی از مهمترین آنها می توان به جشن نوروز اشاره کرد که اکنون پیشینه و تاریخچه ای سه هزار ساله به خود اختصاص داده و یکی از کهن سالترین عیدهای ملی در جهان محسوب می شود.

 

تاریخچه نوروز به زبان ساده

جشن عید نوروز که از کهن ترین و مهم ترین جشن های ایرانی محسوب می شود به گفته پژوهشگران بنیاد ایرانی و هندی ندارد بلکه به احتمال زیاد به اقوام بومی نجد ایران قبل از مهاجرت و آریایی ها نسبت داده شده است.

راهیابی دو جشن نوروز و مهرگان به بین النهرین نیز توسط سومریان انجام شده است و موجب پدید آمدن دو جشن (ازدواج مقدس) و (اکیتو) شد که بعدها این دو جشن در آغاز سال نو به شکل یک جشن واحد در بین النهرین برگزار می شده است.

اما چنانچه در این بخش از فرهنگ و هنر نمناک اشاره کرده ایم در نجد ایران کماکان تا دوره اسلامی به شکل 2 جشن مستقل خود را حفظ کردند بنابراین می توان نتیجه گرفت جشن "مهرگان" ، "نوروز" و "سده" جزوه جشن های مذهبی نیستند و بیشتر در زمره اعیاد ملی ایرانی قرار گرفتند.

 

منشآ و پیدایش نوروز متعلق به کجاست؟

نکته جالبی که وجود دارد این است که منشا و تاریخ پیدایش خاصی برای نوروز تعریف نشده است و طبق بعضی از افسانه ها سه هزار سال قبل در چنین روزی جمشید پس از بیرون آمدن از کاخ خود در جنوب دریاچه ارومیه که امروزه منطقه حسنلو نام گرفته است تحت تاثیر آفتاب سوزان و درخشان و طراوت تازه قرار می گیرد و آن روز را نوروز می نامد و بر آن می شود که همه ساله در چنین روزی آیین و مراسم های خاصی تدارک دیده و برگزار کند.

همچنین ریشه نوروز در شاهنامه این چنین عنوان شده است که جمشید در حال گذشتن از آذربایجان بوده است که دستور می دهد برایش تختی قرار داده و خود باد تاجی پر زرق و برق روی آن تخت بنشیند بنابراین با تابشنورخورشید به آن تاج زرین و پر زرق دنیا نورانی می شود و به خاطر شادمانی مردم آن روز را نوروز نامیده اند.

نوروز قبل از اسلام

نخستین پادشاهی که موجب رسمیت پیدا کردن نوروز شد کوروش کبیر بود. وی قبل از میلاد و در سال 538 دستور پاکسازی محیط زیست،ترفیع نظامیان،عفو مجرمان را به این روزها موکول کرد.

البته ناگفته نماند قبل از اینکه کوروش بابل را فتح کند در آنجا نوروز را جشن گرفته بود این را هم باید بدانید نوروز در زمان های ساسانیان و اشکانیان نیز عزیز و گرامی شمرده می شد.

زمان برگزاری جشن نوروز در دوران ساسانیان حداقل 6 روز به طول می انجامید و تقسیم به دو دوره یا بخش نوروز کوچک و بزرگ میشد که در ادامه توضیحات بیشتری در این باره خواهیم داد.

 

جایگاه نوروز در دوره هخامنشی

در دوره ساسانی 25 روز قبل از شروع بهار با برپایی 12 ستون خشت خام با کاشت انواع غلات و حبوبات از جمله نخود ، گندم ، لوبیا ، جو ، برنج و ارزن تا شانزدهمین روز فروردین در انتظار بارور شدن گیاهان می نشستند چرا که این عقیده را داشتند که هرچه گیاهان بارورتر شوند در آن سال محصولات بهتر و بیشتری خواهند دید.

همچنین در این دوران رایج بود که مردم در بامداد نوروز به سمت یکدیگر آب پاشی کنند و نیز آتش روشن کردن در شب نوروز از زمان هرمز اول مرسوم شد و از دوره هرمز دوم دادن سکه به عنوان هدیه و عیدی در نوروز رایج شد.

نوروز پس از اسلام

به دستور جلال الدین ملکشاه سلجوقی در دوران سلجوقیان برای بهسازی گاهشمار ایرانی چندین ستاره شناس ایرانی از جمله خیام گرد هم در آمدند، این گروه جایگاه نوروز را در یک بهار هنگام وارد شدن آفتاب به برج حمل ثابت کردند.

بنابراین طبق گاهشمار معروف به تقویم جلالی برای اینکه نوروز در شروع بهار ثابت بماند قرار بر این شد که تقریبا هر چهار یا پنج سال یک بار به جای اینکه تعداد روزهای سال 365 روز باشد 366 روز در نظر گرفته شود. شروع این گاه شماری از سال 392 می باشد.

در اسلام نگاهی خجسته به نوروز شده و تاکید بسیاری به گرامی داشتن آن شده است به طوری که از دیدگاه آن روز ظهور امام زمان روز نوروز است. امام صادق(ع) در حدیثی فرموده است:

"روز نوروز همان روزی است که خداوند در آن از بندگانش پیمان گرفت که او را پرستش کنند و هیچ چیزی را شریک او ندانند و این که به پیامبران و اولیایش ایمان بیاورند و آن نخستین روزی است که خورشید در آن طلوع کرده، و باد های باردار کننده در آن وزیده است و گل ها و شکوفه های زمین آفریده شده است.

آن روزیست که کشتی نوح (ع) به کوه جودی قرار گرفت و آن روزی است که در آن قومی که از ترس مرگ از خانه های خود بیرون آمدند و آن ها هزار ها نفر بودند پس خداوند آن ها را بمیراند و سپس آن ها را در این روز زنده کرد؛

و آن روزیست که جبرئیل بر پیامبر (ص) فرود آمد و آن همان روزیست که ابراهیم (ع) بت های قوم خود را شکست؛ و آن همان روزیست که پیغمبر خدا، امیرالمومنین علی (ع) را بر دوش خود سوار کرد تا بت های قریش را از بالای خانه خدا به پائین انداخت و آن ها را خرد کرد... "

نام نوروز و یا اسامی شبیه به آن در جغرافیای نوروز شامل سراسر خاورمیانه، قزاقستان، بالکان، تاتارستان، در آسیای میانه چین غربی(ترکستان چینی) زنگبار، سودان و در آسیای کوچک سراسر قفقاز تا آستراخان و همچنین بنگلادش، آمریکای شمالی، پاکستان، بوتان، هند، تبت و نپال می شود.

 

عید و فروهر

فروردین این ماه زیبا و دل انگیز و عروس ماهها متعلق به فَرَوَهرها یا فروشی ها( پشتیبان و محافظ انسان و همه ی آفرینش ها ی نیک اهورامزدا) می باشد. جشنی که در عید نوروز به پا می گردد در واقع بیداری روح زمین را از خواب بلند زمستانی مژده می دهد و باز در فصل جدید زندگی و حیات دوباره ی طبیعت آغاز می شود.

فروهر در واقع شکل غیر مادی در نهاد انسان است و نوعی پشتیبان و محافظ که هم شامل انسان و هم آفرینشهای دیگر می گردد که پس از مرگ انسان دوباره به جایگاه اولیه خویش بر می گردد.

در عقیده های باستانی این اعتقاد حاکم است که فقط قهرمانان دارای فروهر هستند، اما بعدها افراد با تقوا و پرهیزگار نیز از این نعمت الهی برخوردار شده اند این افراد در سال یکبار برای دیدن بازماندگانشان پایین می آیند و برکت را به خانه های عزیزانشان می آورند به شرطی که خانه را تمیز و پاک ببینند.

اما اگر خانه را در هم و کثیف ببینند برکت را نخواهند خواست و آن را ترک می کنند. فروهر ها از اولین طلوع فروردین و نوروز حاضر می شوند و تا روز ده فروردین یا به روایتی روز نوزده ادامه می یابند بدین گونه که در پشت بام ها مراسم روشن کردن آتش انجام می پذیرد تا راه خانه ها به فروهر ها نشان داده شود.

گذری به نوروز کوچک و نوروز بزرگ

نوروز کوچک و نوروز عامه همان روز اول فروردین است که آمدن بهار را مژده می دهد که در عرض پنج روز یعنی از یکم تا پنجم فروردین در حال اجرا می باشند و در ششم فروردین (خرداد روز) جشن نوروز بزرگ یا خاصه انجام می گردد.

طبقات مختلف جامعه اعم از سپاهیان ،دهقانان، روحانیان،و پیشه وران و اشراف هر کدام در هر یک از روز های "نوروز عام"به محضر شاه شرفیاب می شدند تا شاه به حرفهای آنان گوش داده و در مورد حل مشکلاتشان تصمیم گیری کند و در روز ششم ، شاه حقوقی که بر گردنش بود را در مورد طبقات مختلف مردم ادا میکرد و در این روز فقط افراد نزدیک شاه اجازه حضور داشتند.

بخش فرهنگ و تمدن نمناک اشاره کرده است که در افسانه های اساطیری این گونه آمده است که نوروز سالگرد خلق انسان و طبیعت است و نوروز بزرگ روزی است که جمشید بر تخت شاهی نشست و افراد مخصوص دربار را خواست و رسم و رسوم خوب را پایه گذاری کرد و گفت خدای باری تعالی همه ی جهانیان را خلق کرده است.

برای همین با آب پاک و نظیف بدنتان را شسته و غسل کنید و به سجده روید و به راز و نیاز با خدا بپردازید و از خداوند سپاسگزاری کنید و هر سال این اعمال را به جای بیاورید.

 

واقعیت آب و نوروز

همه ی خوبی ها چون از ابرکران (جهان برتر) به این جهان ، در روز خرداد یعنی روز اول بهار می آید سزاروار و شایسته است که هر روز نوروز باشد و نوروز زمانش بیشتر باشد و بدیهی است که در روز عید و جشن لباس نو و زیبا برتن کنند و خود را عطرآگین کنند و آن را به فال نیک بگیرند و آن سال ، سالی سراسر خوبی و برکت بر ایشان باشد و بدیها از آنها دور گردد.

نوروز سرآغاز رحمت الهی است چنانچه با شروع بهار نم نم بارشهای بهاری شروع می گردد و زمین تشنه سیراب میگردد با بارش باران ردپای اردویسور اناهید (الهه ی آب ) نیز کم کم پیدا می شود.

الهه آب است که به دستور اورمزد از آسمان آب و برف و تگرگ را به زمین می باراند علت اینکه ایرانیان در نوروز غسل می کنند اینست که آن روز متعلق به اردویسوز اناهید همان الهه آب است.

مردم در این روز همزمان با طلوع خورشید از خواب بلند می شوند و با آب جاری که بر خود میریزند تمامی درد و بلا و آفات را از خود دور می کنند و به همدیگر آب می پاشند دلیل اینکار هم اینگونه بیان شده است که چون به مدت طولانی در ایران باران نباریده و بعدا باریده است مردم آن باران را تبرک کرده و به هم می پاشند و این کار هم چنان در برخی مراسم رایج است.

نوروز سمبل پیروزی

نوروز سمبل پیروزی خوبی بر بدی است به این دلیل رسم دعای رپیثون در نوروز انجام می شود. (رپیثون) غلبه ی گرمای نیمروز و ماه های تابستان است با حمله غول زمستان به زمین ریپثون به زیر زمین می رود تا آبهای زیرزمینی را گرم نگه دارد و با اینکارش گیاهان و ریشه درختان را از مرگ نجات دهد گرما در بهار نمادی است از پیروزی خوبی بر بدی به همین علت جشن دعای مخصوص در مراسم نوروز به ریپثون تعلق می گیرد.

داستان سلطنت سلیمان و نوروز

در داستانهای قدیمی این چنین روایت شده است وقتی که سلیمان بن داوود انگشتر خود را گم کرد سلطنتش را از دست ولی بعد از چهل روز انگشتر خود را پیداکرده و فرمانروایی نیز دوباره به وی برگردانده شد و مرغها به دور او حلقه زدند و ایرانیان گفتند:نوروز آمد.

نوروز روز دین و مذهب و روز فرمانروایی

در ماه سرسبز و شاداب فروردین ،شروع فصل بهار، فریدون دنیا را تقسیم کرد.روم را به "سلم"،ترکستان را به "تور" و ایرانشهر را به "ایرج" داد، سیاوشان و کیخسرو به دست لهراسب سپرده شد، زردشت مذهب مزدیسنان را از اورمزد قبول کرد و پشوتن پسر گشتاسب شاه نیز به ترویج دین زردشت پرداخت و همچنین گفته شده است که کوروش بعد از اینکه بر بابل چیره گشت پسرش کمبوجیه را در جشن نوروز گموک بابلی به عنوان پادشاه بین النهرین به همه معرفی نمود.

 

تاریخچه عید نوروز

تاریخچه عید نوروز

norooz history2 تاریخچه عید نوروزیکی از جشن های باستانی ایرانی جشن عید نوروز می باشد که هر ساله در کشورهای فارسی زبان مانند ایران، افغانستان، پاکستان و … این روز جشن گرفته می شود. به همین مناسبت در این مقاله آسمونی به تشریح تاریخچه ای از این عید باستانی می پردازیم. از شما همراهان عزیز دعوت می کنیم تا پایان مقاله ما را همراهی کنید.

منشأ و زمان پیدایش نوروز، به درستی معلوم نیست. برخی از روایت‌های تاریخی، آغاز نوروز را به بابلیان نسبت می‌دهد. بر طبق این روایت‌ها، رواج نوروز در ایران به سال ۵۳۸ (قبل از میلاد) یعنی زمان حمله کوروش بزرگ به بابل بازمی‌گردد. همچنین در برخی از روایت‌ها، از زرتشت به‌عنوان بنیان‌گذار نوروز نام برده شده‌است.

در اسطوره‌ها

در برخی از متن‌های کهن ایران از جمله شاهنامه فردوسی و تاریخ طبری، جمشید و در برخی دیگر از متن‌ها، کیومرث به عنوان پایه‌گذار نوروز معرفی شده‌است. پدیدآوری نوروز در شاهنامه، بدین گونه روایت شده‌است که: جم(یما) در حال گذشتن از آذربایجان، بر روی تخت جمشیدی ارگ جمشید در آنجا فرود آمد و با تاجی زرین بر روی تخت نشست با رسیدن نور خورشید به تاج زرین او، جهان نورانی شد و مردم شادمانی کردند و آن روز را روز نوو جم را جمشید نامیدند. مهمترین چهره‌های اسطوره‌ای مانند جمشید، سیاوش و کیخسرو پیوندی نزدیک با نوروز دارند. نوروز روز پیروزی بزرگ جمشید بر دیوان است که نماد پلیدی‌هایی چون سرما، تاریکی، جهالت و خشونت بودند.norooz history3 تاریخچه عید نوروزعروج جمشید و عروج کیخسرو در این روز اتفاق افتاد که تفاسیر گوناگونی را به همراه دارد. در این روز جمشید جهان غیب را در جام جهان‌نما مشاهده کرد. همان جامی که در آن کیخسرو جای بیژن را مشاهده کرد و رستم را به دنبال او فرستاد. اما حکایت دگردیسی و بازآفرینی سیاوش، حکایتی ویژه است که با روایت‌هایی مانند آدونیس، پرسفون، ازیریس یا تمرز قابل‌مقایسه است.

در زمان سلسله هخامنشیان

کوروش بزرگ، نوروز را در سال ۵۳۸ (قبل از میلاد)، جشن ملی اعلام کرد. وی در این روز برنامه‌هایی برای ترفیع سربازان، پاکسازی مکان‌های همگانی و خانه‌های شخصی و بخشش محکومان اجرا می‌نمود. این آیین‌ها در زمان دیگر پادشاهان هخامنشی نیز برگزار می‌شد. در زمان داریوش یکم، مراسم نوروز در تخت جمشید برگزار می‌شد. البته در سنگ‌نوشته‌های به‌جا مانده از دوران هخامنشیان، به‌طور مستقیم اشاره‌ای به برگزاری نوروز نشده‌است. اما بررسی‌ها بر روی این سنگ‌نوشته‌ها نشان می‌دهد که هخامنشیان با جشن‌های نوروز آشنا بودند و جشن نوروز را با شکوه برپا می‌کردند. شواهد نشان می‌دهد داریوش اول هخامنشی، به مناسبت نوروز سال ۴۱۶ (قبل از میلاد)، سکه‌ای از جنس طلا ضرب نمود که در یک سوی آن سربازی در حال تیراندازی نشان داده شده‌است.

در دوران هخامنشی، جشن نوروز در بازهٔ زمانی میان ۲۱ اسفند تا ۱۹ اردیبهشت برگزار می‌شد.norooz history4 تاریخچه عید نوروز

برخی از پژوهشگران (هرتسفلد، کرفتر، اردمن، گیرشمن و پرادا) مدعی هستند که تخت جمشید برای انجام مراسم نوروز ساخته شده است؛ در حالی دیگر پژوهشگران (نیلاندر، کامایر، موسوی) هرگونه مدرکی برای جشن گرفتن نوروز در دوره هخامنشی را انکار می‌کنند.

در زمان اشکانیان و ساسانیان

در زمان اشکانیان و ساسانیان نیز نوروز گرامی داشته می‌شد. در این دوران، جشن‌های متعددی در طول یک سال برگزار می‌شد که مهمترین آنها نوروز و مهرگان بود. برگزاری جشن نوروز در دوران ساسانیان، چند روز (دست کم شش روز) طول می‌کشید و به دو دوره نوروز کوچک و نوروز بزرگ تقسیم می‌شد. نوروز کوچک یا نوروز عامه به مدت پنج روز، از یکم تا پنجم فروردین گرامی داشته می‌شد و روز ششم فروردین (خردادروز)، جشن نوروز بزرگ یا نوروز خاصه برپا می‌شد. در هر یک از روزهای نوروز عامه، طبقه‌ای از طبقات مردم (دهقانان، روحانیان، سپاهیان، پیشه‌وران و اشراف) به دیدار شاه می‌آمدند و شاه به سخنان آنها گوش می‌داد و برای حل مشکلات آنها دستور صادر می‌کرد. در روز ششم، شاه حق طبقات گوناگون مردم را ادا کرده بود و در این روز، تنها نزدیکان شاه به حضور وی می‌آمدند.

شواهدی وجود دارد که در دوران ساسانی سال‌های کبیسه رعایت نمی‌شده‌است. روز برگزاری مراسم نوروز در هر دوره ۴ ساله، یک روز از موعد اصلی خود (آغاز برج حمل) عقب می‌ماند و درنتیجه زمان نوروز در این دوران همواره ثابت نبود و در فصل‌های گوناگون سال جاری بود.

اردشیر بابکان، بنیان‌گذار سلسله ساسانیان، در سال ۲۳۰ میلادی از دولت روم که از وی شکست خورده بود، خواست که نوروز را در این کشور به رسمیت بشناسند. این درخواست مورد پذیرش سنای روم قرار گرفت و نوروز در قلمرو روم به Lupercal معروف شد.norooz history5 تاریخچه عید نوروز

در دوران ساسانیان، ۲۵ روز پیش از آغاز بهار، در دوازده ستون که از خشت خام برپا می‌کردند، انواع حبوبات و غلات (برنج، گندم، جو، نخود، ارزن، و لوبیا) را می‌کاشتند و تا روز شانزدهم فروردین آنها را پابرجا نگه می‌داشتند. هر کدام از این گیاهان که بارورتر شود، در آن سال محصول بهتری خواهد داد. در این دوران، همچنین متداول بود که در بامداد نوروز، مردم به یکدیگر آب بپاشند. از زمان هرمز اول مرسوم شد که مردم در شب نوروز آتش روشن نمایند.همچنین از زمان هرمز دوم، رسم دادن سکه در نوروز به‌عنوان عیدی متداول شد.

پس از اسلام

در میان همهٔ جشن‌هایی که پس از اسلام در ایران به دلیل بی‌توجهی فرمانروایان و مخالفت اسلام‌گرایان به فراموشی سپرده شدند، نوروز توانست جایگاه خود را به عنوان جشنی ملی در ایران حفظ کند. دلیل پایدار ماندن نوروز در فرهنگ ایرانی را می‌توان پیوند عمیق آن با آیین‌های ایرانی، تاریخ این کشور، و حافظه فرهنگی ایرانیان دانست.

گفته می‌شود که عرب‌های فاتح ایران، پایتخت شاهنشاهی ساسانی را در روز نوروز تسخیر کردند. پس از آن، آن‌ها مالیات سنگینی بر برگزاری دو جشن نوروز و مهرگان وضع کردند. خلفای دو پادشاهی امویه و عباسی نیز این رویه را ادامه دادند، اگرچه بعدها خود آنها، در جشن نوروز شرکت کردند و آن را گرامی داشتند. از برگزاری آیین‌های نوروز در زمان امویان نشانه‌ای در دست نیست. در دوره عباسیان، به گفتهٔ تاریخ طبری، معتضد، مردم بغداد را از برافروختن آتش در روز نوروز و پاشیدن آب بر روی عابران بر حذر داشت ولی پس از نگرانی از احتمال آشوب مردم، فرمان خود را پس گرفت.

خلیفه‌های فاطمی نیز چندین‌بار برافروختن آتش و آب‌پاشی در نوروز را ممنوع اعلام کردند. از نوشته‌های باقی‌مانده از سدهٔ چهارم هجری در بغداد، می‌توان پی برد که مردم در روزهای نوروز، لباس نو بر تن می‌کرده‌اند، به هم سیب هدیه می‌دادند، غذاهای ویژه می‌پختند و زنان نیز عطرهای ویژهٔ نوروزی خریداری می‌کردند. مسلمانان در این هنگام در کنار نامسلمانان شیره می‌نوشیدند و بر یکدیگر آب می‌پاشیدند.

عباسیان گاهی برای پذیرش هدایای مردمی، از نوروز استقبال می‌کرده‌اند. با روی کار آمدن سلسله‌های طاهریان، سامانیان و آل بویه، جشن نوروز با گستردگی بیشتری برگزار شد. در این دوره‌ها، با فرارسیدن نوروز، شاعران دربار در ستایش آن شعر می‌سرودند و به شاه، فرارسیدن نوروز را شادباش می‌گفتند. بیهقی از شکوه مراسم نوروز در دربار غزنویان نوشته است و تعدادی از زیباترین آثار شعری از شاعران درباری‌ای چون فرخی، منوچهری، و سعد سلمان در ستایش نوروز سروده شده‌اند.norooz history6 تاریخچه عید نوروز

در دوران سلجوقیان، به دستور جلال‌الدین ملک‌شاه سلجوقی، تعدادی از ستاره شناسان ایرانی از جمله خیام برای بهسازی گاهشمار ایرانی گرد هم آمدند. این گروه، نوروز را در یکم بهار (ورود آفتاب به برج حمل) قرار دادند و جایگاه آن را ثابت نمودند. بر اساس این گاهشماری که به تقویم جلالی معروف شد، برای ثابت ماندن نوروز در آغاز بهار، مقرر شد که حدوداً هر چهار سال یک‌بار (گاهی هر پنج سال یک بار)، تعداد روزهای سال را به‌جای ۳۶۵ روز، ۳۶۶ روز در نظر بگیرند. این گاهشمار از سال ۳۹۲ هجری آغاز شد.

نوروز در دوران صفویان نیز برگزار می‌شد. در سال ۱۵۹۷ (میلادی)، شاه عباس صفوی، مراسم نوروز را در عمارت نقش جهان اصفهان برگزار نمود و این شهر را پایتخت همیشگی ایران اعلام نمود.

در اسلام و به ویژهٔ آیین تشیع، به نوروز به عنوان روزی خجسته نگاه شده‌است و بر گرامی داشتن آن تأکید شده‌است. از دیدگاه شیعه، نوروز روز ظهور امام زمان است.

نوروز در دوره صفویه

نوروز بطور مستمر در همه دوران تاریخی ایران کم و بیش برگزار می‌شده است اما در دوره بعد از اسلام در دوران صفویه بخصوص در دوران میانی صفویه این جشن نماد و سمبل ملی تر و درباری تری یافت. بعدها با نفوذ فقهای شیعی به دربار از اهمیت نمادهای ملی کاسته شد و فقاهت بر سمبل‌ها و نمادها چیره شد.

در دوران معاصر

پس از انقلاب اسلامی بعضی از روحانیان به بدگویی از نوروز و مخالفت با آیین‌های آن پرداختند، اما هنگامی که دلبستگی شدید مردم را به این جشن را به چشم دیدند، دم فروبستند.

تا قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی تنها کشور جهان که نوروز را به عنوان جشن ملی در تقویم خود داشته است کشور ایران بودو البته افغانستان نیز بصورت متناوب این جشن را داشته است. اما با استقلال کشورهای آسیای میانه، ابتدا جمهوری قرقیزستان و آذربایجان و سپس سایر کشورها نوروز را جشن ملی خود اعلام کردند. نوروز به عنوان یک میراث فرهنگی و جشن ملی در دوران معاصر همواره مورد توجه مردم ایران قرار داشته و هر ساله برگزار می‌شود. البته برگزاری جشن نوروز به صورت آشکار در برخی از کشورها توسط برخی حکومتها برای مدت زمانی ممنوع بوده‌است.norooz history1 تاریخچه عید نوروز

حکومت شوروی برگزاری جشن نوروز را در برخی از کشورهای آسیای میانه مانند ترکمنستان، قرقیزستان و تاجیکستان ممنوع کرده بود و این ممنوعیت تا زمان میخائیل گورباچف ادامه داشت. با این وجود، مردم این مناطق نوروز را به‌گونهٔ پنهانی و یا در روستاها جشن می‌گرفته‌اند.

همچنین برخی از مردم این مناطق برای جلب موافقت مقامات محلی، نام دیگری بر روی نوروز می‌گذاشتند؛ به‌طور مثال در تاجیکستان، مردم با اطلاق «جشن لاله» یا جشن ۸ مارس سعی می‌کردند که آیینهای نوروز را بدون مخالفت مقامات دولتی به جای آورند. همچنین در افغانستان، در دوران حکومت طالبان، برگزاری جشن نوروز ممنوع بود و این حکومت تنها تقویم هجری قمری را به رسمیت می‌شناخت. تا پیش از سال ۲۰۰۰ (میلادی)، نوروز در ترکیه (که توسط کردها برگزار می‌شود) ممنوع و غیرقانونی بود؛ در اغلب مواقع نوروز با بازداشت کردها توسط نیروهای امنیتی ترکیهای همراه بود. در سال ۱۹۹۲ (میلادی)، د

ت کم ۷۰ کرد در درگیری با نیروهای امنیتی ترکیه کشته شدند. اگرچه امروزه دولت ترکیه نوروز را به عنوان جشن بهار ترکی (به ترکی استانبولی: Nevruz) جشن می‌گیرد، اما همچنان نوروز به مثابهٔ نمادی نیرومند از هویت کردهای ترکیه است. در سال‌های اخیر نوروز، به معنای واقعی کلمه، جهانگیر شده است. مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۲۰۱۰ با تصویب قطعنامه‌ای ۲۱ مارس برابر با اول فروردین را روز جهانی نوروز اعلام کرد.

 
  BLOGFA.COM