آجیل ها مانند: بادام، گردو، فندق، پسته و... منبع غنی پروتئین ها، ویتامین ها و دیگر مواد لازم برای بدن انسان مثل املاح معدنی هستند. با استفاده معقول از آنها نیازهای بدن برطرف شده و دچار كمبود نخواهیم شد.

نكته:

آجیل ها انرژی زیادی تولید می كنند پس برای افرادی كه می خواهند لاغر شوند توصیه نمی شود.

 بادام شیرین:

بهترین نوع آن نازك پوست، درشت و چرب می باشد. باز كننده انسداد، تقویت كننده مغز، قلب، كبد و چشم و نیروی جنسی، چاق كننده بدن، ملین، مفید برای حلق و سینه می باشد. سنگین و دیر هضم بوده بو داده آن قابض می باشد. مصرف زیاد آن برای معده های سرد و مرطوب مضر است.

پسته:

تقویت كننده مغز و قلب و معده و لثه دندان، خشبو كننده دهان، باز كننده انسداد كبد، چاق كننده بدن بوده، در رفع سرفه، استفراغ و سردی كلیه ها مفید می باشد.

گردو:

بسیار لطیف، تحلیل برنده ورم ها، ملین و تقویت كننده مغز، قلب، كبد و نیروی جنسی می باشد. خوردن آن با مویز بی دانه برای تقویت حافظه مفید است.

 ارده:

مایعی است كه از كنجد نرم پوست كنده بریان و نرم كوبیده تهیه شده و روغن آن جدا نشده باشد. چاق كننده، تقویت كننده نیروی جنسی بوده و دیر هضم می باشد. منضج دمل ها و زخم های چركی و تسكن دهنده درد، گرمی و خشكی عضو می باشد.

عسل:

بهترین نوع آن سرخ رنگ، شفاف، غلیظ، خوش بو و خوش طعم و بدون موم است كه وقتی با انگشت بر دارند تار ببندد. عسل هر چه كهنه تر شود طبع آن گرم تر می شود. منضج و دفع بلغم لزج و رطوبات از عمق بدن و سر و رساننده قوای ادویه به بدن می باشد. عسل در درمان و پیشگیری از انسداد عروقی، سنگ های كلیه و كیسه صفرا، بیماری های مجاری ادراری و... مفید می باشد.

ماء الشعیر:

هیچ غذایی هم که غذا باشد و هم دوا و بسیار منفعت داشته باشد مثل ماءالشعیر نیست. تسكین دهنده تشنگی بوده و مواد سوخته را از بدن دفع و روده و معده را پاك می كند. سهل النفوذ در تمام بدن است. معتدل الغذا بوده و اخلاط فاسد را به حركت در نمی آورد. اما در افراد رطوبی مزاج و یا اعضای سرد بدن مضر است. مصلح آن گلقند بوده و خوردن آن با سكنجبین بدترین چیزهاست (حداقل یك ساعت باید بین آن ها فاصله باشد). اگر در ماء الشعیر، عناب و سپستان و چیزهای شیرین دیگر بپزند آن را ماء الشعیر مدبر گویند.